royayekhiss

یاد دلم باشد ، آنهایی که تنها با بهانه یادم می کنند

بی بهانه از یادم می برند

یاد دلم باشد نه چشم به راه آمدن شان باشم

نه دل نگران رفتن شان !

اما سهم شان را از مهربانی کم نکنم ...

یاد دلم باشد...

آنکه به حقیقت دوستم می دارد

بی من و با من به قضاوتم نمی نشیند

آیینه می شود که روحم را در او بیارایم

حال خوب و بدم را از هم سوا نمی کند

بودنش همراه همه ی احوال من است

وقت ناخوشی به شتاب ترکم نمی کند

صبورانه می ماند و درکم می کند

برای مهربانی اش از دلم باج نمی خواهد

شبیه خدایم ، بی منت مهر می ورزد

گاهی هم کلام سکوتم می شود

و گاه خالق واژه هایم ...

یاد دلم باشد

آنکه به حقیقت دوستم می دارد

هم خون من اگر نیست،هم روح من است...